Sunday, May 27

sayang mak

since pindah ke Taman Melati
since kami dah tiga beradik ni
mak ngan abah memang kena cari rezeki lebih

gaji abah time tu...
tak besar mana, tak kecik mana
boleh la pakai motor vespa
boleh la sekolahkan aku ngan angah
boleh la lepas makan-pakai kami sekeluarga

abah selalu tunjukkan
slip gaji bulanan dia kat aku
oleh sebab tu jugak, indirectly
(walaupun tak la reti mana nak nilai time tu)
aku paham jugak la tentang betapa susah nak cari duit ni

apapun..
mak mula berjimat cermat sikit
ye la kan.. now dah duduk rumah baru, rumah flet
besar space, besar keluarga, besarlah belanja

mak jugak mula buat bende sambilan
untuk bantu abah punya income
i.e. jual kuih, amik upah jaga anak jiran

bab jual kuih-muih ni
aku masih ingat.. betapa peritya
orang nak meniaga ni

malam sebelumnya.. dah kena prepare bahan-bahan
lepas subuh.. dah kena start gaul dan uli
by tengahari dah kena siap masak
by petang dah kena siap sepenuhnya

antara kuih yang mak buat
karipap, laksa, kuih boom, kuih badak berendam
pulut panggang, kuih cincin, kuih ketayap
dan ada beberapa lagi.. (aku tak ingat namanya..)

mak buat kuih je.. tak jual..
separuh kuih tu.. orang amik petang nya..
untuk jualkan kat kedai mereka
separuh lagi.. abah bawak pagi-pagi
untuk letak kat satu kantin sekolah dekat ngan opis abah
yang mana caterer kantin tu.. makcik aku (adik mak) gak..

yang tak syoknya.. aku kena tolong..
hehe.. antaranya..
golekkan kuih boom (golek bagi kena bijan)
letakkan lidi (untuk pulut panggang)
masukkan inti kelapa (dalam adunan badak berendam)
dan beberapa lagi le..

yang aku boring tu..
pukul 5.. member semua dah kiau
(kiau = panggil, dalam bahasa banjar)
untuk main bola sepak..
adusssss...

tak leh tinggal keje.. kesian kat mak...
but at the same time.. nak main bola ni..
iskkhhh..

so.. aku buat le cepat-cepat..
so.. quality control pun kurang
hehehe.. bijan kat kuih boom tak penuh
kekeke.. inti badak berendam tak balance
hahaha... lidi pulut panggang tak sama panjang

apapun.. selalunya Mak akan lepaskan aku..
by the time pukul 5.. or worst at 6 pm
or by the time member-member dah kiau
(hehe.. aku dulu terer main bola.. orang selalu cari..)

apapun..
terima kasih Mak..
terima kasih Abah..
terima kasih kerana ajar kami
tentang erti dan nilai cari rezeki

Sunday, May 6

sayangkan adik

sebab kami ni nakal dulu..
mak kira 'strict' gak la dulu
ngan aku especially

tapinya..
kalau tak salah ingatan dan tafsiran aku
sejak ada satu insiden ni
mak dah tak garang sangat
or at least.. tak pukul kami dah..
masa tu.. aku darjah 6 kot..

kami dah pindah duduk rumah flet
kat Taman Melati, Gombak
abah jual umah setinggan kat Kg. Bumi Hijau tu
dengan harga 5 ribu tak silapnya..

rumah baru kami tu..
kat tingkat atas sekali, tingkat lima
tapinya.. takde lift.. turun-naik tangga le
kawasan dan flet tu, at that time.. kiranya..
adalah tawaran untuk orang yg dari setinggan
harganya dalam 35 ribu tak silap..

anyway..
ada satu hari tu..
mak marah kat Enoi..
time tu aku ada 2 orang adik dah
Uji ngan Enoi, yang umur dalam 7 dan 3 tahun

mak nak balun Enoi
ngan salur paip getah tu
(aku memang dah selalu kene le.. hehe)

selepas mak pukul Enoi dua tiga kali
lepas Enoi nangis teriak segala
tetiba.. entah mana datangnya kuasa
aku tahan dan pegang salur getah
yang mak nak hayun bedal kat Enoi lagi

dan tetiba jugak..
keluar kata-kata dari mulut aku..
"mak... kalau mak nak pukul..
pukul Along.. jangan pukul Enoi.."

lepas tu..
mak terkedu, mak macam nak nangis..
aku pulak buat muka selamba je rasanya..

pergghhhh...

itu la kot.. seingat aku..
kali terakhir.. mak pukul kami..
maksud aku.. betul punya balun..

lepas tu..
memang la ada pukul-pukul jugak..
tapi.. bukan la balun..


apapun..
aku tetap bersyukur..
dan berterima kasih
dengan cara dan pada Mak

dan aku tak pernah benci mak aku
sebab balun dan pukul aku..
aku tahu.. mak pukul sebab sayang..
dan nak aku jadi orang yang baik dan berdisiplin..

sesungguhnya..
aku bukanlah aku kini
tanpa didikan mak

terima kasih mak !

Saturday, May 5

sayangkan anak

as i said..
aku ni memang agak nakal gak dulu
idok le sampai category jahat
nakal tahap budak biasa je

so..
selalu la jugak
mak pukul / bedal aku

samada guna
batang kayu, penyapu
rotan, rotan bulu ayam
pakai tangan - cubit, piat
kena cili mulut (sebab mencarut)
dan macam-macam jenis alatan lagi la..
aku pun dah tak ingat sangat

tapinya..
yang pasti, tak pernah
'tangan naik ke muka' la
atau pun.. bahsa standardnya
kena penampar...

yang pasti jugak..
most of the time..
mak yang pukul aku
bukan abah..

abah jaranggggg sangat
pukul-pukul ni..
marah dan 'sound' tu
biasa la kan..

agaknya..
sebab abah memang kerja kat opis
so, bende yang terjadi kat umah
kiranya.. mak punya department le
hehe..

apapun..
dalam banyak-banyak kali
aku kena bedal dulu
ada beberapa episod
yang aku tak lupa
dan masih ingat sampai sekarang

yang pertamanya;
masa duduk Kampung Bumi Hijau
rasanya time aku darjah 3 or 4 la kot

masa tu.. ada kenduri kawin
kat rumah jiran aku tu..
jiran dalam 100 meter la jaraknya

so.. macam biasa..
sebagai budak-budak kat kampung tu
aku and beberapa geng aku
tolong la buat itu ini
or kena suruh la ini itu
sebab menggatal sangat nak join..

hehe..

apapun.. lepas time
dah tolong / kena suruh segala tu
tiba la time makan kenduri..

aku and the geng pun
duduk la makan
kat satu meja kat kenduri tu

baik je lepas makan..
sempat la minum air rasanya
aku nampak dari jauh
kat seberang sungai kecil tu
belakang umah orang kenduri tu
kelibat mak, memanggil aku
(kiau, kata orang banjar)
mak aku kiau aku, suruh balik umah rupanya

aku pun.. tak suspek apa-apa
ikut je la mak aku..

rupanya..
lepas 30 meter berjalan
di celah-celah kebun ubi kayu tu
mak aku dah ada satu batang ubi kayu
kat tangan dia rupanya

zassssss !
kena bedal aku kat situ jugak..

rupanya..
mak aku marah kat aku
sebab pegi dan makan kat kenduri tu
dengan hanya pakai pakaian yang tak 'sepatutnya'
i.e. comot dan buat malu mak-abah je

hmmm...
lepas kena bedal entah berapa kali
kat kebun ubi tu, on the way..
sampai ke rumah.. kena lagiii
ngan batang penyapu la plakk..
zappppppp !

aku pun.. of course le..
nangis teriak mintak tolong
bagai nak gila...

"uuuwaaa.. jangan makkkk.. tolonngggg... "

akhirnya..
abah jugak yang 'selamatkan' aku
abah kata kat emak.. "sudah la tu.."
sambil abah bawak aku masuk bilik abah
jauh dari mak, yg membebel kat dapur

tak lama lepas tu..
aku pun tertidor..
ye la kan.. letih tahan sakit

bangun je dari tidur..
abah suruh aku mandi..
katanya, nak bawak aku gi KL..

hmmm.. aku ikutkan je la..

rupanya.. petang tu..
abah bawak aku naik motor vespa dia
memang gi KL.. tengok orang main bola sepak
kat satu padang bola (aku tak ingat namanya)
dekat dengan Hospital Besar, KL tu

petang tu..
ada Mokhtar Dahari, Zainal Abidin
perrgghhhh... live tuuuuu..

abah belikan aku aiskrim
warna dan rasa coklat campur durian
pergghhh...

then.. tetiba..
slow-slow abah bisik kat aku..
"tu la.. lain kali.. jangan buat lagi tau..
kalau nak pegi kenduri tu.. bagitau mak dulu.."

time tu.. aku angguk je..
tak paham sangat..

tapinya.. ada satu hari tu..
time aku dah besar dan abis sekolah
ada sekali tu.. adik aku Amy tu..
buat 'bende yang sama'..
hehe...

baru la aku pahammm..
sebab musababnya..

ye la kan..
nampak selekeh.. baju tak berfesyen..
nanti orang kata.. "anak sapa la tu?"
malu la mak-abah..

tapinya..
adik-adik aku yang lain tu..
tak kena bedal / pukul
seteruk aku kena masa aku kecik dulu

mungkin sebab..
aku anak sulung..
so.. kena la lebih sikit..

ye la kan.. kalau tidak..
camna nak jadi abang
camna nak memimpin adik-adik
tak hero le..

hehe...

Thursday, January 11

nangka bangku

seingat aku.. time aku sekolah rendah dulu..
aku ni nakal jugak la.. bukan jahat..
nerd or ulat buku?.. jauh sekali..

aku berkawan ngan semua orang..
kuat sukan.. boleh tahan gak..
semua sukan aku main and join
kecuali 2 jenis sukan
aku tak suka and tak minat sangat..

satu - hoki - sebab pakai kayu..
(the idea of the kayu kena kaki)
dua - bola tampar - sakit tangan
(selalu lebam dan bengkak)

hehe..

badan aku pun categori
tak la besar, tak la kecik

sebut pasal nakal..
ada satu incident yang berlaku
masa aku darjah 6
yang aku tak leh lupa sampai sekarang

time tu.. tak silap ingatan aku
kami kena buat aktiviti berkumpulan
dalam kelas, bincang-bincang..
subjek sains paduan.. pasal medan magnet kot..

time tu..
aku nak ambik satu kerusi
sebab aku nak join group aku tu
then aku nampak satu kerusi kosong
and aku main tarik je kerusi tu
ingat ke kosong, tak de orang punya

rupa-rupanya, empunya kerusi tu sedang berdiri..
so 'nampak kosong' la kerusi tu..

bila tuan kerusi tu nak duduk balik..
apa lagi.. gedebukkkk !!!
macam nangka jatuh daaa..

mulanya.. semua classmates lain
pakat gelak kat tuan punya kerusi tu
seorang classmate aku.. pompuan lak tu..
and aku tak pernah dan tak akan lupa
namanya... Marliana..

aku tak gelak.. aku tergamam..
sebab not my intention.. aku tak sengaja
sumpahhhhh...

tapi.. bila semua kengkawan lain dalam kelas tu
main bantai gelak tak ingat dunia
so, orang ingat aku sengaja tarik kerusi dia
semua orang ingat aku yang salah
lebih-lebih lagi, geng-geng minah tu yang lain
(mostly prefect lak tu.. ).. adussss...

aku seriously tergamam..
bila tengok dia tahan sakit
bayangkan la.. dia saiz agak.. ehem.. genit..
jadinya.. bila jatuh gedebuk gitu..
Allah saje la yang tau..

cikgu kelas kami takde masa tu..
so, bila masa orang gelak-gelak tu
bunyi kecoh ya ampunnn..

sampai geng kelas lain/sebelah pun
datang kelas aku tu.. 'tumpang' sekaki
sama-sama gelak.. or.. sama-sama join marah kat aku

Marliana pun dipimpin bangun
oleh kengkawan pompuan yang lain
sakit kat bahagian pinggang dan pinggul dia
memang nampak ketara.. dia tak leh jalan..

yang kengkawan boys lain.. dok sakat aku..
"abis la.. dia lumpuh tu karang"
"mampus la kau.. kena buang sekolah.."

gulppp !

mereka pun pimpin dia ke bilik rehat
bilik rehat tu lak.. sebelah bilik solat
bilik solat tu lak.. sebelah bilik guru..
pergghh... abissss aku..

tak lama lepas tu..
Cikgu Tan.. cikgu kelas aku.. cikgu badminton aku..
pun masuk la kelas.. tanya aku.. tanya orang lain..
apa yang sebenarnya terjadi..

aku masih tergamam.. tak tau apa nak buat..
nak lari pun iye.. nak nangis pun ada gak..

lepas Cikgu Tan.. marah aku.. and nasihat
and gave the moral of that incident
to the whole class..
aku pun di bawa ke bilik guru.. kena basuh lagi..
lepas tu ke bilik rehat tu.. jumpa Marliana
dia terbaring.. sambil semua girls yang ada kat bilik tu
semuanya nengok aku macam nak kunyah aku je..
macam mak rimau nak lapah kancil.. hehe..

tetiba.. aku pun terdetik air mata sikit..
dan aku hulurkan tangan aku pada Marliana..
"Mar, sorry ye, aku tak sengaja.. sumpah..
aku tak tau yang kerusi tu ada orang punya.."

dia pun hulurkan tangan.. senyum sikit je..
mata dia merah tahan sakit..

tapi kengkawan girls dia yang lain..
masih pandang aku semacam..
nak-nak lagi.. kawan rapat dia.. Adibah dan Katrina
yang paling anti aku.. dah la pengawas...
semua pakai tie warna merah.. hehe..

lepas salam segala.. salam dia..
Adibah pun aku salam gak..
Guru Besar lak nak jumpa... aduss...
Cikgu Latiff... kereta datsun 120y.. warna gold...

aku memang selalu jumpa dia..
bukan pasal disiplin la..
pasal aku ni kan kuat sukan..
kapten bola sepak, takraw, badminton
ketua pengakap.. hehe...
tapi yang ni.. jumpa pasal kes gini lak..
anyway.. Guru Besar.. nasihat gitu gini..

tak lama lepas tu.. nampak gayanya..
Marliana ok je kot.. but.. sakit gak masih
cuma tak de yang teruk..
tak de yang patah ke apa ke..
legaaaaa...

apapun.. lepas turun bilik Guru Besar..
Cikgu Tan bawak aku masuk kelas balik..
next, lepas bagi ceramah itu ini..
kepada semua classmates yang lain..
aku pun kena jugak rupanya..
3 rotan.. public canning.. depan kelas..
ngan pembaris panjang sehasta tu
yang warna kuning tu.. aduss...
sakit tak la sangat.. malu je..

hmm... apapun.. lepas kejadian tu..
aku ngan Marliana ok je..
ngan Adibah pun.. hehe..

tapinya.. aku memang phobia..
kalau nak 'tarik' atau ambik kerusi..

hmm.... hehe...